Bizim Koyun!

Bugün işlerimi bitirip,her şeyi ayarlayıp odama çekilip Cengiz Aytmatov'un Gün Olur Asra Bedel kitabını okumaya yeni yeni dalmıştım ki sevgili biricik annem başını kapıdan içeri sokup "Lazkızı, amcan koyunu gırkıyo. Amcan dediki " Şampuan alsında gelsin gırptıkdan sonra goyunu yıkaycım. Lazkızı yardım etsin bana."

Tabi ben kucağımda kitabım gözlerimde hüsran içimde ise " yine bana hüsran" şarkısını mırıldana mırıldana kalktım yerimden kitabımı da yüzü koyum komidinin üstüne koyup. Koyunu kırpmaktan kastım yünlerini kesmek :) bir nevi tıraş etmek diyebiliriz. 

Ben dışarı çıkıp amcamın yanına vardığımda bizim koyun yerde uzanmış amcam koyunu gırparken de koyunla sohbet ediyor." Kızım benim sana davrandığım gibi sen bana iyi davranmaysın. Ayıp ediysın" diyip bir yandan koyunu severken bizim koyun da napsın? Napacak kafa atıyor amcama. Baktım bizim koyun dahada çırpınmaya başladı." Kolay gelsin amca" diyip tam kenarda oturmaya koyulurken amcan " Kızım tut koyunun boynuzlarından da gırkayım habuni." Ben şok! Ben telaşlı. Ben koyuna bakıyorum koyun amcama.. " 

Neyse korkunun ecele faydası yok gittim tuttum koyunu. "Cici koyun, güzel koyun uslu dur bak sana ot verecem" diye içimden geçirip dururken amcam da koyunu kırpmaya devam etti. Bizim koyun işte. Meraklı! Başını kaldırıp bakıverdi bedenine "Napıyorlar bana" diye. "Noldi gızım keysmiyruk seni." diyen amcama gülerek bakıyorum tabi. Amcam benim♥ 

Koyun gıpraşti:) biz koyunu gırpmaya devam ettuk. O oynaşti biz inat ettuk. Sonunda da gırktuk. Hee ama öyle hemen bitmedi işimiz. Bizim koyuna da bir güzel banyo yapturduk. E evden getirdiğim şampuanla da banyo yaptırdığımız koyun temizlene dururken tabi amcam ve ben de maffolmuştuk. Olsundu.. 

Bizim koyun serbest kalıp etrafta şöyle birkaç tur koştuktan sonra üzerindeki suyu atmak için bir silkelendi başta. Sonra onu izleyen bize dönüp o kalın sesiyle " meeeeğğ" diye bağırıp varsın geri ahıra Kınalıların yanına koştu. Ben içimden " Teşekkür mü etti küfür mü etti? Teşekkür etmiştir canım sıcak havadan yanmaktan kurtardık onu" diye kendimi telkin ederken koyunun peşinden gittim.

Kınalılar! Hee şu mesele. Kınalı bizim inek! Kınalıdan bir tane olmayınca Kınalılar diyorum. Kınalı aşa kınalı yukarı diye bağırınca hepsi birden hareket edince tek isim olarak kaldı. Bizim koyun öyle salına salına yanaştık ki büyük Kınalıya " Bak o küçümsediğiniz koyun şimdi nasıl" oldu diye hava atarken büyük Kınalı ne yapsın! " Başlarım senin havana, git çöplüğüne orada meeeğle. Otumdanda yeme" diye boynuzlarını geçirdi bizim koyuna. Ah canım koyun. "Ne ettiler sana" diyen iki aylık tosuncuk " möööğğ" o ince sesiyle diyerek koyunu yanına çağırdı. Tosuncuk koyunu ilkten kanıksadı. "Laan bu ne hal" dedi ona kendi aralarında olan konuşmayla. Tosuncuk bir yandan otundan yerken bir yandan da yan gözlerle hemen yanında ot yiyen bizim koyuna bakıyordu. Tosuncuk " kaçsam mı dursam mı?" diye düşündü o an.

Bizim koyunla maceramız böyle geçe dururken bir sonraki bölümde Bizim Zilliyi sizlere anlatacağım. Bu arada annemden hayvanların resmini internete atmam konusunda ambargo koyduğu için resim yok. Yoksa bol fotoğraf çektim sizlere göstermek için. Ama yazı resimsiz olmasın diye kopyalanan koyun Dolly nin resmini koyuyorum. Lazkızı olarak size bu şekilde yazı sundum. Ben yazarken zevk aldım umarım sizde okurken zevk alırsınız. :))