Bazı Şeyler...

Hani diyoruz ya dün geçmişte  kaldı, peki dünün izlerini bugünde yaşıyorsak dün nasıl geçmişte kalabilir. Yaşanan acıyı, özlemi sevgiyi, aşkı, hırsı... Duygularını insan dünde bırakıp bugün yani duyguların peşine koşabilir mi? Hiç bir şey olmamış gibi.. Olmamış gibi  davranıp, yüreğindeki dili susturamıyor insan. Kırılan kalbin dili ağır olur. Yavaş yavaş hükmetmeye başlar. Yıkılırsın, dayanamazsın daha fazla. Olanı olduğu gibi kabul edip yoluna devam etmek istiyor insan. Bazen başarıyor bazense başaramıyorsun. Kimse anlamıyor. Anlatamıyorsun derdini. Bilmiyorlar  tanımıyorlar seni. Kimi üzülüyor bu haline kimiyse aldırmıyor bile. Sessiz, usulca ve yalnız yaşıyorsun. İç dünyan karmakarışık, savaş halinde...
Gelecekten gelecek olan bir ışık olduğunu umut ediyorsun. Sıkıca sarılıyorsun o ışığa. Kendinle savaşıp dimdik kalkıyorsun ayağa. Yaşamınla ve iç dünyan arasındaki barış anlaşmasını imzalıyorsun. Yaşadıklarınla, tecrübelerinle kimilerine öğüt veri
yorsun. Çünkü artık sende bu dünyanın nasıl ızdıraplı olduğunu biliyorsun. Kimse yaşasın istemiyorsun..
Yıkılmıyor, hala dimdik ayakta ve yeni başarılara adım atacağından eminsin. Ama bir şeyden daha eminsin ne olursa olsun geçmiş geçmişte değil insanın yüreğinde...



Yeni umutlara, başarılara, cesaretli davranmaya, tutunmaya, aşka, sevgiye.. Herkesin mutlu olmasına.. Akacak olan gözyaşlarının mutluluk gözyaşı olması dileğiyle...