SIKILDIM!

İnternet dünyasına ait her şeyden sıkıldım. Facebooktan, twitterden sıkıldım. Facebookta canımlı cicimli yorumları görmekten, facebookta- sırf saygıdan- eklediğim aile büyüklerinden, paylaştığım durumu açıklamak zorunda olmaktan, sürekli gelen oyun isteklerinden, bitmek bilmeyen fandom kavgalarından, kaygılı hissediyor mutlu hissediyor gibi paylaşımları görmekten.. Twitterde ki durumları okumaktan sıkıldım.. 

Benden küçüklerin benden büyükmüşcesine laubali konuşmasından, herşeye karışan, bilmediği halde biliyormuşcasına konuşan, şıp kırıldım insanlardan sıkıldım. Bir türlü susmak bilmeyen iç sesimden, hâlâ kendime hobi seçememiş olmamdan, kararsız olmamdan, kimseye yok diyememekten sıkıldım. 

Bir türlü açılmayan, açıldıktan sonra donan bu bilgisayardan, aklıma gelen cümleleri yazmayıp daha sonra hatırlayamamaktan, fazla ısrarcı olanlardan, emir vari cümlelerden, ev işi yapmaktan, yaptığım yemeğin tuzuna laf edenlerden, beni tanımadan benimle ilgili yorum yapanlardan, dedikoducu herkesten, telefonda yarım saati aşan sohbet edenlerden, görgüsüzlerden, dünyayı ben yarattım havasına bürünenlerden, neredeyse gözüme girecek kadar  gelen sinekten, sahil boyunca uzanan çöplükten, söz verip tutatamamaktan- tutmayandan, bir şeyi defalarca anlatmaktan sıkıldım.

Yazmam gereken yazıları bilgisayarı açıp yazmaya üşenmekten, noktadan sonra büyük harfle başlamayan blogger sisteminden, gidipte gelmeyen internetten, saatlerce bilgisayarın başında durmaktan sıkıldım. 

Sadece sıkıldım işte. Yazdığım yazıları kaç kişi okumuş, paylaştığım fotoğrafı-durumu kaç kişi beğenmiş yada yorum atmış diye bakmaktan sıkıldım...

İnternete girmekten bile sıkıldım ama gelin görün ki bu yazıyı size internetten ulaştırıyorum. Bu da ayrı sıkıcı konu zaten....

Ve bir çok şeyden daha...